Ars Conjectandi (Latijn voor De kunst van het gissen) is een wiskundig artikel dat geschreven is door Jakob Bernoulli en dat acht jaar na diens dood door zijn neef, Niklaus Bernoulli in 1713 werd uitgegeven. Het werk is zowel een consolidatie van de bestaande kansrekening van zijn tijd als een toevoeging aan dit onderwerp. Het werk wordt door wiskundige geschiedkundigen als een ijkpunt gezien. Het werk beïnvloedde zowel contemporaine (begin 18e-eeuwse), zoals Abraham de Moivre, als latere wiskundigen.
Bernoulli schreef de tekst tussen 1684 en 1689. Hij nam er werk in op van wiskundigen zoals Christiaan Huygens, Girolamo Cardano, Pierre de Fermat en Blaise Pascal. Daarnaast ook zijn eigen theorie van permutaties en combinaties, en ook meer zijdelings aan de getaltheorie gerelateerde onderwerpen, zoals de afleiding en de eigenschappen van de bernoulligetallen. Andere belangrijke kernonderwerpen uit de kansrekening, zoals de verwachtingswaarde zijn ook in de Ars Conjectandi opgenomen.